تومور مغزی

توضیح کلی تومور مغزی عبارتست از رشد یک توده غیر طبیعی در مغز که امکان دارد خوش خیم یا بدخیم باشد. توجه داشته باشید که یک تومور خوش خیم مغز ممکن است به اندازه یک تومور بد خیم ناتوانی ایجاد کند، مگر اینکه به طور مناسب تحت درمان قرار گیرد علایم شایع سردردی که با دراز کشیدن بدتر می شود. استفراغ همراه با تهوع، یا استفراغ ناگهانی بدون تهوع. اختلال بینایی، از جمله دو تا دیدن اشیاء، ضعف در یک طرف بدن. عدم تعادل بدن؛گیجی . از دست دادن حس بویایی. از دست دادن حافظه. تغییرات شخصیتی . حملات صرعی و تشنجی علل بعضی از تومورها از بافت مغز منشاء می گیرند ( تومورهای اولیه)، اما اغلب تومورهای مغزی در اثر گسترش سرطان های سایر نقاط بدن به خصوص سرطان پستان،ریه،روده،یا ملانوم بدخیم پوست،به مغز ایجاد می شوند. علایم در اثر افزایش فشار داخل جمجمه ناشی از بزرگ شدن تومور به وجود می آیند عوامل افزایش دهنده خطر عوامل خطر ذکر شده در زیر مربوط به سرطان های سایر نقاط بدن که به مغز گسترش می یابند هستند ( تغذیه نامناسب، به خصوص کم بودن فیبر غذایی(عامل خطر سرطان روده سیگارکشیدن)( عامل خطر سرطان ریه افراد در مصرف الکل)( عامل خطر سرطان کبد قرار گرفتن بیش از حد در مقابل آفتاب)(عامل خطر ملانوم بدخیم پوست وجود یک سرطان دیگر در هر نقطه ای از بدن پیشگیــــــــری خانم ها باید پستان خود را مرتبا از نظر وجود توده بررسی کنند . سیگار را ترک کنید. رژیم غذایی پر فیبر داشته باشید. خود ا در برابر اشعه آفتاب محافظت کنید ( با استفاده از کرم های ضد آفتاب و لباس مناسب) عواقب مورد انتظار در صورتی که تومور مغزی درمان نشود، آسیب دائمی مغز یا مرگ در انتظار بیمار خواهد بود. رشد تومور به خارج توسط استخوان های جمجمه محدو می شود، بنابراین این مغز است که در اثر رشد تومور، تحت فشار قرار می گیرد. اگر تومور زود کشف شود و به سرعت جراحی شود یا تحت اشعه درمانی و شیمی درمانی قرار گیرد، بهبود کامل اغلب امکان پذیر خواهد بود عوارض احتمالی ناتوانی یا مرگ، در صورتی که نتوان تومور را به علت اندازه یا جای خاص آن، تحت عمل جراحی قرار داد درمان اصول کلی روش های زیادی برای تعیین محل تومور مغزی به کار گرفته می شوند: نوار مغز، سی تی اسکن، ام آر آی، عکس برداری از جمجمه، استخوان ها، ریه ها و دستگاه گوارش برای تایید تشخیص، نمونه برداری از تمور به احتمال زیاد لازم خواهد بود آزمایش خون و مایع نخاع. در صورت امکان،عمل جراحی و برداشتن تومور تا حد ممکن( تا به این ترتیب از فشار روی مغز کاسته شود، امکان دارد از اشعه درمانی استفاده شود داروها داروهای کوتیزونی برای کاهش تورم بافت مغز، داروهای ضد تشنج برای کنترل حملات تشنج، داروهای ضد درد، داروهای ضد سرطان فعالیت تا حدی که قدرت شما اجازه می دهد فعالیت خود را حفظ کنید. کار، ورزش و فعالیت بدنی متوسط داشته باشید. زمانی که خسته می شوید استراحت کنید رژیم غذایی رژیم غذایی عادی و متعادل داشته باشید. اگر قادر به خوردن غذای عادی نباشید، شاید اضافه کردن مکمل ویتامینی و مواد معدنی لازم باشد

 

 

قوز قرنیه

قوز قرنیه یا کراتوکونوس چیست ؟

قوز قرنیه یا کراتوکونوس چیست ؟ قوز قرنیه در چه سنی شایع می باشد؟  علائم قوز قرنیه چیست ؟  علل قوز قرنیه چیست ؟  تشخیص  درمان کراتوکونوس چیست ؟  موفقیت درمان قوز قرنیه یا کراتوکونوس چگونه است ؟ برای دیدن بروشور بر روی لینک کلیک کنید.

قوز قرنیه یا کراتوکونوس چیست؟ نازک شدن غیر عادی و پیشرونده ، دو طرفه ولی غیر قرنیه در قسمت مرکزی قرنیه را که باعث برآمده شدن تدریجی آن به سمت بیرون می شود ، قوز قرنیه یا کراتوکونوس می گویند . در واقع قرنیه به شکل یک مخروط کروی در می آید . قوز قرنیه در چه سنی شایع می باشد؟ این بیماری در نوجوانان و حدود سن بلوغ شروع شده و طی 8-7 سال پیشرفت کرده و بعد تقریباً ثابت باقی می ماند ، گرچه این زمان ممکن است تغییر کند . رشد و پیشرفت این بیماری ممکن است ناگهانی یا تدریجی باشد و معمولاً بین 10 تا 30 سالگی شایعتر از بعد از 30 سالگی می باشد . علائم قوز قرنیه چیست ؟ در مرحله نهفته بیماران هیچ علامت بالینی ظاهری ندارند ، جز اینکه تغییرات مکرری در شماره عینک آنها پدید می آید که به صورت نزدیک بینی و آستیگماتیسم منظم یا نامنظم متوسط تا شدید بروز می کند . علی رغم اینکه بیماری دو طرفه است ولی ممکن است گاهی به شکل یک طرفه و یا دو طرفه کاملاً  غیر یکسان بروز کند . در کاهش دیدی که با عینک به سختی اصلاح می شود یا قابل اصلاح نیست ، تشخیص کراتوکونوس مورد ظن می باشد . تغییر سریع میزان آستیگماتیسم شماره عینک بیماران نیز از مواردی است که باید به کراتوکونوس شک کرد . در بیمارانی که دچار آستیگماتیسم نامنظم بدون هیچ سابقه جراحی می شوند ، اولین تشخیص قوز قرنیه یا کراتوکونوس می باشد . علل قوز قرنیه چیست ؟ 1- نقش اختلالات ارثی در قوز قرنیه دقیقاً مشخص نشده است ، به طوریکه فقط در 7% بیماران سابقه خانوادگی وجود دارد . 2-  آسیب های ناشی از لنزهای سخت تماسی طی چند سال استفاده یا مالشهای مکرر چشم به دنبال بیماریهای آلرژیک چشمی نیز در ایجاد این بیماری احتمالاً نقش دارد . 3-  همراهی این عارضه با سایر بیماریهای چشمی یا بیماریهای عمومی نیز وجود دارد . تشخیص : در معاینه با دستگاهی به نام اسلیت لامپ توسط چشم پزشک ، کراتوکونوس در مراحل متوسط تا پیشرفته قابل تشخیص است ، ولی در مراحل اولیه بیماری با وسایلی چون کراتومتری و توپوگرافی (تعیین نقشه قرنیه ) ، پاکی متری (تعیین ضخامت قرنیه ) ، می توان قوز قرنیه را تشخیص داد زیرا در کراتوکونوس یا قوز قرنیه ، قدرت قرنیه به طور منظم یا نامنظم افزایش یافته و نقشه توپوگرافی قرنیه این مساله را تایید می کند و ضخامت قرنیه نیز به تدریج کاهش می یابد که با پاکی متری می توان آن را مشخص کرد . درمان کراتوکونوس چیست ؟ در ابتدا دید بیماران با عینک اصلاح می شود، اما چنانچه آستیگماتیسم و نزدیک بینی بیماران بدتر شود ، ممکن است لنزهای تماسی برای اصلاح عیوبی که با عینک قابل اصلاح نیست لازم باشد . اما ممکن است استفاده از لنزهای تماسی برای بیمار قابل تحمل نباشد یا با لنز تماسی دید بیمار اصلاح نشود که تکنیکهای جراحی در این موارد توصیه می شود . اصلاح دید با لنزهای تماسی مبتنی بر اصل خنثی کردن نامنظمی های قرنیه بوسیله لنز است . موفقیت درمان قوز قرنیه یا کراتوکونوس چگونه است ؟ از سالها قبل عمل پیوند قرنیه در این بیماران انجام می شد که با موفقیت (شفافیت قرنیه ) حدود 95% همراه است ، ولی حدود 10 تا 20% از بیماران کراتوکونوس نیازمند عمل پیوند خواهند بود . پس از عمل قرنیه ، 60% بیماران نیازمند استفاده از لنزهای تماسی جهت اصلاح دید خواهند بود و عود کراتوکونوس بعد از پیوند نیز  بندرت رخ می دهد . در ضمن امکان پس زدن پیوند تا آخر عمر برای بیمار باقی می ماند ، لذا توجه به مسائل زیر در سالهای اخیر در حال افزایش است : اقدامات جراحی دیگری نظیر اپی کراتوپلاستی ، رینگ داخل قرنیه ، گذاشتن لنز داخل چشمی و در آوردن عدسی بیمار و کاشت لنز داخل چشمی و ...

عاشورا

آستیگماتیسم

هرگاه‌ ابیراهی کروی و کما برای یک عدسی اصلاح شود (حالت آپلانتیک) ولی عدسی قادر نباشد که تصویر شیئی که ‌از محور فاصله دارد را بطور واضح نمایان کند، به عبارتی تصویر مبهم نمایان سازد، گفته می‌شود که عدسی دچار آستیگماتیسم (Astigmatism) شده ‌است. تصاویر مبهم حاصل از آن را تصاویر آستیگماتیکی می‌نامند. با افزایش فاصله خارج از محور جسم و افزایش دهانه سطح شکستی آستیگماتیسم افزایش می‌یابد.

دید کلی

بسیاری از افراد به همراه نزدیک بینی درجاتی از آستیگماتیسم یا حالت بیضی بودن قرنیه را دارند. آستیگماتیسم وقتی ایجاد می‏شود که قرنیه شبیه مقطعی از توپ بیس‏بال است تا توپ بسکتبال. در نتیجه تصاویر بدلیل انکسار نامساوی در قسمتهای مختلف قرنیه کاملا بر روی شبکیه متمرکز نمی‏شوند و تصاویر چه دور و چه نزدیک تار می‏شوند. بنابراین افرادی که دچار درجات بالایی از آستیگماتیسم هستند نه تنها همانند افراد نزدیک ‏بین اشیای دور را تار می‏بینند، بلکه اشیای نزدیک را هم تار می‏بینند. بنابرین آستیگماتیسم هم به تنهایی و نیز همراه با نزدیک بینی یا دوربینی می‌تواند دیده ‌شود.

آستیگماتیسم از چه چیزی ناشی می‌شود؟

هنگامی‌ که نور از یک نقطه خارج از محور به سطح عدسی برخورد می‌کند، تولید یک دسته پرتو مماسی 'tt و یک دسته پرتو کمانی 'ss می‌کند. چون این دو دسته پرتو عمود برهم ، باعث کانونی شدن پرتوها در فواصل مختلف از عدسی می‌شوند، دو تصویر که به ترتیب با T و S برای صفحات مماسی و کمانی نشان داده شده‌اند، تصاویر خطی خواهند بود. بین T و S کانون دایره‌ای خواهد بود که به نام دایره با کمترین ماتی خوانده می‌شود. مکان هندسی تصاویر خطی T و S برای نقاط مختلف جسم سطوح سهموی خواهد بود.

مقدار آستیگماتیسم

جدایی بین دو سطح در امتداد هر پرتو اصلی از یک جسم نقطه‌ای معیاری از مقدار آسیگماتیسم را برای این جسم بدست می‌دهد که با مربع فاصله ‌از محور نوری متناسب می‌باشد. اندازه‏ گیری آستیگماتیسم بر اساس دیوپتر است. آستیگماتیسم بصورت زیر طبقه بندی می‌شود:

• آستیگماتیسم خفیف: کمتر از یک دیوپتر
• آستیگماتیسم متوسط: یک تا دو دیوپتر
• آستیگماتیسم شدید: دو تا سه دیوپتر
• آستیگماتیسم بسیار شدید: بیش از سه دیوپتر

انواع آسیگماتیسم

آستیگماتیسم انواع مختلفی دارد و می‏تواند به تنهایی، همراه با نزدیک بینی یا دوربینی وجود داشته باشد.

آستیگماتیسم مثبت

هرگاه سطح تصویر خطی T ناشی از پرتو مماسی در سمت چپ تصویر خطی S ناشی از پرتو عمودی باشد، آستیگماتیسم را مثبت می‌نامند.

آستیگماتیسم منفی

هرگاه تصویر خطی T ناشی از پرتو مماسی در سمت راست سطح تصویر خطی ناشی از پرتو عمودی بیافتد، آستیگماتیسم را منفی می‌نامند.

چگونه می‌توان دستگاهی ساخت که فاقد آستیگماتیسم باشد؟

آستیگماتیسم با فاصله کانونی متناسب است و با تغییر شکل بهبود بسیار اندکی می‌یابد. با آنکه یک عدسی دوتایی مماس مرکب از یک عدسی مثبت و یک عدسی منفی دارای آستیگماتیسم چشم‌ گیری است، ورود یک قطعه دیگر متشکل از یک بند یا یک عدسی می‌تواند آن را بسیار کاهش دهد. با فاصله گذاری مناسب مابین هر یک از عدسی‌های هر سیستم اپتیکی و یا با مکان‌یابی مناسب برای روزنه (دیافراگم) اگر بکار آید، می‌توان انحنای سطوح تصویری آستیگماتیک را بطور محسوسی تغییر داد. بعد از اصلاح آستیگماتیسم دو سطح سهموی T و S روی هم می‌افتند که به ‌این سطح پتزوال گفته می‌شود.

رفع آستیگماتیسم در چشم

در برخی از سیستمهای اپتیکی به ‌انضمام چشم ، حتی پرتوهای نزدیک به محور هم دچار آستیگماتیسم می‌شوند، زیرا سطح عدسی کروی نیست و بنابراین دارای قدرتهای مختلف در جهات مختلف است، وضعیت به گونه‌ای است که یک عدسی استوانه‌ای در تماس با یک عدسی کروی ساخته شده باشد. در مورد سیستمهای روئیتی یک متخصص چشم پزشکی آستیگماتیسم چشم را بوسیله عینکهایی که قدرت اضافی عدسی استوانه‌ای را با کاهش توان عدسی در آن جهت جبران می‌کنند، اصلاح می‌کند. در سایر موارد آستیگماتیسم می‌تواند سودمند باشد و عمدا در سیستم طراحی می‌شوند تا نشانه‌ای برای یک موضع آشکارساز نسبت به کانون تولید کند. سیستمهایی که در برگیرنده قدرتهای استوانه‌ای هستند، سیستمهای آن آمورفیک (نابی‌ریخت) نامیده می‌شوند. افراد اصلاح شده به علت بزرگنمایی یا کوچکنمایی محوری ایجاد شده اشیاء واقع در میدان بینایی را کشیده‌تر خواهند دید.

لرزش چشم

در گفتگو با دکتر «اعتضاد»، جراح و متخصص بررسی شد؛ «نیستاگموس» در چشم شما!

 

اشاره: همه ما کودکانی را دیده ایم که حرکات و لرزشهای ظریفی در چشم آنان وجود دارد و شاید با خود اندیشیده باشیم که چرا

چشم کودکان دچار این مشکل شده است ولی هیچ اطلاعی از این بیماری و یا نحوه برخورد با کودک و درمان آن را نداشته باشیم، به همین دلیل با دکتر «محمد اعتضاد رضوی»، جراح و متخصص بیماریهای چشم فلوشیب، اکولاپلاستیک و استرابیسم به گفتگو پرداختیم تا بیشتر در مورد بیماری نیستاگموس بدانیم و در مواجهه با این بیماری، بهترین روش را انتخاب کنیم.

* ابتدا بفرمایید لرزش چشم یا نیستاگموس چیست؟
** نیستاگموس به حرکات تناوبی مکرر چشمها اطلاق می شود که با ایجاد آن، چشمها شروع به لرزش می نماید. این حرکات غیر ارادی بوده و بیشتر این موارد به صورت مادرزادی بروز می کند ولی ممکن است بر اثر برخی بیماریها مانند بیماریهای مغزی و گاهی اوقات ضایعات گوش داخلی نیز ایجاد شود که در این صورت اکتسابی خواهد بود.* علتهای اصلی بروز بیماری چیست؟.

اشاره: همه ما کودکانی را دیده ایم که حرکات و لرزشهای ظریفی در چشم آنان وجود دارد و شاید با خود اندیشیده باشیم که چرا

چشم کودکان دچار این مشکل شده است ولی هیچ اطلاعی از این بیماری و یا نحوه برخورد با کودک و درمان آن را نداشته باشیم، به همین دلیل با دکتر «محمد اعتضاد رضوی»، جراح و متخصص بیماریهای چشم فلوشیب، اکولاپلاستیک و استرابیسم به گفتگو پرداختیم تا بیشتر در مورد بیماری نیستاگموس بدانیم و در مواجهه با این بیماری، بهترین روش را انتخاب کنیم.

* ابتدا بفرمایید لرزش چشم یا نیستاگموس چیست؟
** نیستاگموس به حرکات تناوبی مکرر چشمها اطلاق می شود که با ایجاد آن، چشمها شروع به لرزش می نماید. این حرکات غیر ارادی بوده و بیشتر این موارد به صورت مادرزادی بروز می کند ولی ممکن است بر اثر برخی بیماریها مانند بیماریهای مغزی و گاهی اوقات ضایعات گوش داخلی نیز ایجاد شود که در این صورت اکتسابی خواهد بود.
* علتهای اصلی بروز بیماری چیست؟
** اغلب موارد بیماری لرزش چشم یا نیستاگموس ناشی از اختلالات مادرزادی است. کمبود ماده رنگی در شبکیه و به خصوص لکه زرد که مرکز بینایی است باعث لرزش چشم می شود و یا اختلالات مادرزادی در دید چشمها و یا به علت مشکلات سیستم عصبی مرکزی و فشار بیش از حد بر روی عضلات چشم ایجاد شود.
* علل نیستاگموس مادرزادی چیست؟
** اختلالات مادرزادی که منجر به نیستاگموس می شود دلایل مختلفی دارند که یکی از آن موارد اختلالات دید شدید در دو چشم در بدو تولد (سه ماه اول زندگی نوزاد) می باشند. همچنین انواع اختلالات سیستم عصبی مرکزی در نوزاد می تواند همراه با لرزش چشمها باشد.
* دلایل شایع دیگر نیستاگموس چیست؟
** اگر چه انواع نیستاگموس فیزیولوژیک نیز در افراد طبیعی وجود دارد ولی بیماریهای گوش میانی و اختلالات سیستم تعادلی و درگیری قسمتهای دیگر گوش یا مراکزی از مخچه می تواند نیستاگموس از نوع پرشی ایجاد کند که یقیناً می تواند همراه با عدم تعادل در فرد مذکور باشد.
همچنین ضایعات مختلف مغزی عمدتاً در نواحی ساقه مغز به صورت اختلالات عروقی و... می تواند همراه با انواع مختلف نیستاگموس باشد.
* آیا کاهش دید و کج نگاه داشتن سر منجر به تشدید لرزش چشم می شود؟
** کاهش شدید دید چشمها در دوران رشد سیستم بینایی خصوصاً دوران نوزادی و سه ماه اول زندگی منجر به اختلالات حرکتی همراه با نیستاگموس در چشمها خواهد شد که کودک را مجبور می کند که سر خود را کج کرده تا دید بهتری داشته باشد. (در این حالت کج نگاه داشتن سر معلول لرزش چشمها است و علت اصلی آن محسوب نمی شود.)
گاهی اوقات بیماران مبتلا به لرزش چشم یا نیستاگموس در یک نگاه و یا حالت خاص، لرزش به حداقل و دید به حداکثر می رسد. بنابراین جهت قرار دادن چشمها در وضعیت خاص با حداقل لرزش و حرکت حیرانی سر ایجاد می شود. در این موارد برای اصلاح آن در زمان مناسب و بعد از بررسیهای دقیق، عمل جراحی روی عضلات چشم انجام می شود. در این عمل نقطه حداقل لرزش یا حداکثر دید به وضعیت اولیه نگاه روبرو منتقل می گردد و در نتیجه چرخش سر و کج نگاه داشتن آن اصلاح می گردد.
نکته قابل توجه و مهم برای خانواده ها و والدین این است که والدین اصرار به راست نگاه داشتن سر کودک بدون ارزیابی اختلالات چشمی و یا گردنی نداشته باشند.
باید خانواده ها مدنظر داشته باشند که بسیاری از این حرکات سر از موارد حیرانی و برای اصلاح و بهبود دید کودک به صورت غیر ارادی انجام می پذیرد.
در صورت بروز این مشکل ضروری است که هر گاه در کودک وضعیت غیر طبیعی سر مشاهده شد به پزشک مراجعه و بررسیهای مربوط به عضلات استخوان گردن انجام می شود.
* خانواده ها با چه علایمی باید به پزشک مراجعه کنند؟
** در بالا به برخی از موارد اشاره شد و در اینجا به چند مورد دیگر اشاره می کنیم. نوزاد تا سن سه ماهگی که هنوز رفلکس تمرکز کردن بینایی در او کامل نشده است و مراکز بینایی به طور مناسب رشد نکرده است ممکن است چشمها حرکات نابجا و مختلف داشته باشند که این امر طبیعی است ولی در صورت وجود هر گونه انحراف چشم نوزاد بعد از سه ماهگی یا وجود لرزش در چشمها در ابتدای زندگی، ارزیابیهای دقیق چشم پزشکی و بینایی سنجی جهت یافتن بیماریهای زمینه ای و موارد اپتیکی ضروری است.
* درمان نیستاگموس یا لرزش چشم چیست؟
** درمان اختلالات زمینه ای منجر به لرزش چشمها در مواردی که به علت بیماریهای گوش داخلی و سیستم عصبی عارض می شود ضروری است و یا در مواردی که اختلال در میزان بینایی فرد وجود دارد تشخیص زودهنگام و به موقع نقایص شدید دید در بدو تولد نیز ضروری است.
در موارد مادرزادی نیستاگموس، برخی از روشهای غیر جراحی مانند تمرینات ورزشی چشم که به تمرینات اوتاپتیکس معروف است انجام می پذیرد و همچنین درمانهای جراحی نیز در بهبود نسبی دید و اصلاح وضعیت غیر طبیعی سر بسیار مفید و سودمند است.
درمان نیستاگموس باعث افزایش دید و کاهش حرکات چشم و سر می شود.
* این بیماری تا چه زمانی همراه فرد خواهد بود؟
** آن دسته از بیماریها که بر اثر علل ثانویه و سایر علل به صورت اکتسابی ایجاد شود اغلب بعد از رفع علت اولیه و درمان آن قابل بهبودی و در مان هستند ولی در موارد مادرزادی در بیشتر موارد باقی خواهد ماند ولی شدت آن ممکن است متغیر باشد.
البته باید توجه داشت که ممکن است در کودکان با افزایش سن از شدت حرکات چشمی کاسته شود که در این صورت این احتمال نیز وجود دارد که دید آنها اندکی بهتر شود.
* توصیه های عمومی شما به والدین چیست؟
** وجود دایمی لرزش چشمها در نگاه روبرو و مستقیم و سایر نگاههای کودک یک علامت مهم و قابل توجه می باشد که می تواند علل مختلفی از جمله بیماریهای خود چشم یا سیستم عصبی مرکزی و ارگانهای تعادلی گوش داخلی داشته باشد.
در صورت وجود لرزش چشم در کودکان معاینه کامل چشم پزشکی و بینایی سنجی در چندین نوبت ضروری بوده و ارزیابی دقیق دید بیماران و سایر علایم همراه به تشخیص نوع خاص نیستاگموس کمک می کند. برخی از انواع نیستاگموس نیز از نوع حرکتی مادرزادی بوده که دید بیمار نزدیک به طبیعی است و در روند زندگی فرد اختلال چندانی ایجاد نمی نماید. بنابراین لازم است که والدین این دسته از کودکان بدون دلهره خاص و نگرانی با فرزندان خود جهت ارزیابیهای تخصصی به مراکز ذی ربط و تخصصی مراجعه کنند تا درمانهای احتمالی را به موقع انجام دهند. اقدام به موقع والدین در بهبود چشم کودکانشان بسیار حائز اهمیت است.
تحقیقات نشان داده است، نوزادانی که هنگام تولد وزن کمی دارند (کمتر از 2000 گرم) یا نیاز به مراقبت ویژه برای مدتی بیش از 24 ساعت دارند هفت برابر بیشتر از کودکان دیگر ممکن است دچار نیستاگموس شوند.
همچنین 13 درصد بیماران مغزی دچار نیستاگموس می شوند و 10 تا 15 درصد از این افراد به دلیل ضعف بینایی امکان ادامه تحصیل در مدارس عادی را ندارند و می بایست به مدارس دیگر بروند و در مدارس استثنایی به ادامه تحصیل بپردازند که البته برخی از این موارد با وسایل کمک بینایی و یا عمل جراحی تا حدودی قابل درمان است.
در انتها باید اشاره کرد کودکانی که دارای لرزش چشم یا نیستاگموس هستند باید از استرس و اضطراب و فشارهای عصبی خانواده دور باشند و در محیط آرام و با انجام درمانهای به موقع، به بهبود این بیماری کمک کنند.